Deze tijd is de ultieme tijd van het loslaten van opoffering.
Het einde van jezelf ten offer brengen.
Want dat is wat opoffering betekent: ‘Afstand doen van datgene wat de mens dierbaar is (geld en goed, gezondheid en leven), het prijsgeven ter wille van iemand die men hoog waardeert, of van iets dat men vurig verlangt te bezitten, of als een hoger goed beschouwt…’
Loslaten van opoffering
We denken vaak dat iedereen buiten onszelf onze opoffering vraagt of zelfs eist.
Dat je niet vrij bent jezelf te zijn en de beschikking te hebben over alles wat je bent, inclusief je tijd en dat wat je in leven gecreëerd en gemanifesteerd hebt.
Maar we missen vaak dat wij het zijn die opoffering vragen, onze eigen ‘offering’.
Niemand anders vraagt of eist dit van ons.
De verleiding van deze tijd naar Kerst toe is dit wat te vergeten, en onze grenzen te wissen als het gaat om het plezieren van anderen. Met of zonder kerstcadeaus.
Het doen van alles wat anderen willen voor Kerst. Niet of niet voldoende af te vragen: Wat wil ik eigenlijk met kerst? Wat wil ik? Voor mij?
Het ont-leren van opoffering als daad van liefde
Wanneer je het gevoel hebt, of geleerd hebt dat opoffering een daad van liefde is, is dit de ultieme tijd dit nu te ont-leren.
Opoffering is namelijk altijd een verwijdering van liefde.
Opoffering brengt schuldgevoel en net zo zeker als dat brengt liefde vrede.
We weten immers dat we tegen onze Goddelijke natuur ingaan als we onszelf onbelangrijk maken, ondergeschikt ten opzichte van dingen of anderen.
We weten dat we in essentie perfect en oneindig waardevol zijn.
Wat een ieder ook over ons denkt, voelt of vindt.
Wat wij zelf ook over onszelf denken, voelen of vinden.
Ons waardevol-zijn is onaantastbaar en in essentie onveranderbaar groots.
Schuldgevoel als gevolg van opoffering
Schuldgevoel is aldus het gevolg van opoffering en vrede komt voort uit de stromende gewaarwording van onze relatie met het Goddelijke-Al.
Door schuldgevoel zetten we ons immer los van de ander en het Goddelijk-Al.
We vergeten dat we één zijn in Oneness.
Door in vrede te zijn nodigen we de ander én het Goddelijke Al dat Is uit mee te spelen in ons leven.
Dus… hoe kun jij jezelf deze Kerst nog meer in Oneness laten zijn door jezelf voorrang te geven?
Vraag jezelf…
Wat wil ik voor deze Kerst? Hoe ziet mijn ideale Kerst eruit? Mijn Nieuwjaarsviering?
En vul aan… Wees eerlijk. Eerlijk zijn naar jezelf zorgt voor betere keuzes in het straks.
Voel goed hoe je fijne Kerst voelt. Je fijne intrede in het nieuwe jaar.
Beslis in dit nu-moment hierin gestalte te gaan geven. Op jouw wijze. Op jouw manier. Samen zijnde met anderen of alleen.